Zaproponowaliśmy córce pieszą wędrówkę po Italii. Cammino del Salento wydało się optymalną propozycją na rodzinną eskapadę. W sam raz, by nie zrazić się do długich dystansów, a może i polubić taką formę eksploracji.
Termin
25 marca – 2 kwietnia 2023 roku
Transport
Z Polski do Lecce pojechaliśmy autem i tam też je zostawiliśmy do czasu powrotu z cammino. Z Santa Maria di Leuca do Lecce wróciliśmy autobusem (komunikacją zastępczą pociągu).
Pogoda
Wietrzna, rześka, czasem słoneczna. Ogólnie wczesnowiosenna. Porywy wiatru bywały bardzo dokuczliwe, czasem mieliśmy wrażenie jakby nasze dziecko unosiło się ponad ścieżką. Targało nią jak chorągiewką.
Kiedy słońce przebijało przez chmury, chowaliśmy kurtki do plecaków, czuliśmy przyjemne ciepło. Z kolei deszcz padał w nocy, więc mieliśmy na pobudkę poranki nasączone rześkością.
Cammino del Salento
To cammino ma dwie opcje trasy.
La Via dei Borghi długości 135 km. Część szlaku przebiega w głębi lądu, by potem wieść już wzdłuż morza. Ta trasa podzielona jest na sześć etapów.
La Via del Mare długości 115. Szlak biegnie wzdłuż Adriatyku, pośród natury i klifów, a nawet plażą. Podzielony jest na pięć etapów.
W miejscowości Otranto obie opcje trasy łączą się w jedną i prowadzą wzdłuż wybrzeża do celu, Santa Maria di Leuca.
Wybraliśmy trasę La Via del Mare.
Książeczka pielgrzyma
W tym miejscu można zamówić książeczkę pielgrzyma. W sprawie cammino najlepiej rozmawiać za pomocą komunikatora WhatsApp. Otrzymujemy numer konta, na które należy wpłacić określoną kwotę za usługę (koszt obejmuje: wysyłkę paszportów na wskazany adres, listę miejsc noclegowych, restauracji, atrakcji, zniżek etc.).
Mapa i opis trasy
W tym miejscu można pobrać mapę dotyczącą wybranej trasy. Warto ją mieć przy sobie, nawet jeśli szlak wydaje się dobrze oznaczony.
Zdecydowaliśmy, że idziemy La Via del Mare. W cammino brała udział nasza, wtedy 12-letnia, córka i ważne było, byśmy nie przesadzili z wędrówką. Ta trasa wydała się optymalna pod względem długości, przewyższenia i codziennych odcinków do przejścia. Poza tym pragnęliśmy widoków po horyzont i doświadczania piękna apulijskiego wybrzeża, o którym słyszeliśmy.
Pieczątki
W Paszporcie znajduje się wykaz punktów, w których dostępne są oficjalne stemple. Mogą to być sklepy, muzea, bary czy biura informacji turystycznej.
W kilku miejscach nie udało się nam przybić stempla. Jeden punkt był zamknięty w dniu naszego przybycia, w innym pracownik nie miał pojęcia, o co nam chodzi.
Jeśli z jakiegoś powodu nie można przybić pieczątki, to nic się nie dzieje. Wystarczy zapisać lokalizację. Zespół Cammino del Salento to nie surowa komisja śledcza, brak pieczątki nie przekreśla trudu wędrówki z powodu braku stempla.
Nocleg
Wraz z zakupem Paszportu otrzymaliśmy bazę noclegów i restauracji w wersji pdf. Była to konkretna lista z rozpisaniem na szczegóły. Dla każdej miejscowości, będącej etapem cammino, podano nazwy noclegów z cenami, adresami i telefonami. Oprócz tego, nazwy restauracji, które honorują Paszport Pielgrzyma.
My wybraliśmy się na cammino w sezonie niskim, tak niskim, że większość punktów noclegowych i restauracji jeszcze nie funkcjonowała. Daliśmy radę. Może kosztowało to nieco więcej, natomiast wybrzeże było praktycznie tylko dla nas.
Oznaczenia szlaku
Dominuje pomarańczowy kolor. Mogą to być pomarańczowe, okrągłe naklejki z białą strzałką lub prostokątne biało-pomarańczowe naklejki z napisem Cammino del Salento. Poza tym pomarańczowe strzałki namalowane farbą na drodze lub murze albo pomarańczowe deski.
Bardzo radosne to pomarańczowe oznaczenie. Jak wspominałam wcześniej, mapę i tak trzeba mieć, bo może zdarzyć się, że ktoś zechce na pamiątkę sobie zabrać np. drewnianą deskę w kolorze pomarańczowym i tylko tyczka zostanie.
Dobrego dnia-)
