W końcu dotarliśmy na Piazza Grande, by przyjrzeć się świątecznej ofercie w Villaggio Tirolese, a że dzień był słoneczny, to mnóstwo ludzi pojawiło się przy domkach z dekoracjami i jedzeniem. Nie planowaliśmy robić zakupów świątecznych, a nawet gdyby to miało nastąpić, musielibyśmy fortunę zostawić na tym kiermaszu. Ceny wyrobów nie pozostawiały złudzeń, ale chętnych pewnie nie brakowało na karuzele pozytywki, ręcznie robione bombki, świąteczne obrusy w renifery czy bardzo popularne w tym roku skrzaty – z czapkami nasuniętymi na oczy i wielkimi puszystymi brodami ( zapach pieczonej kiełbasy z cebulką spowodował, że byłam oszołomiona i nie zrobiłam nawet jednego zdjęcia skrzata, więc uwierz na słowo.
Oblegano również stoiska z jedzeniem – były ciasta i ciastka, kolorowe babeczki i pączki, pizza, kilka rodzajów precli, pieczone na ogniu mięso. Zapach smażonej kiełbaski z cebulą wzbudził w nas i naszych gościach achy i ochy. Bez zbędnego ociągania opuściliśmy Piazza Grande, by na moment przysiąść na Prato i pogadać w cieniu Katedry Duomo. Gościom spodobało się Arezzo – za piękno, spokój i porządek, jaki tu panuje. Przy okazji znaleźli małą, nieco obskurną w wyglądzie, ale tanią restauracyjkę w centrum starówki, z dobrym winem i jedzeniem w hojnych porcjach. Myślę, że zajrzymy tam wkrótce i albo potwierdzimy wersję gości, albo….nie.
Wieczorem Paweł rozgrzał piec – potem wyłaniał się raz po raz z pizzą, w zasadzie z mistrzowsko wykonaną i niesamowicie dobrą, czego najlepszym dowodem były zachwyty Magdy i Primo. Oprócz szeroko pojętego tematu życia w Italii, pizza to był jeden z tematów, na który do późna rozmawialiśmy przy butelce wina. Pewnie byśmy jeszcze przeciągali, ale siła wyższa w postaci dzieciaków położyła nas do łóżek.
Poniżej kilka fotek z Villaggio Tirolese,może znajdziesz natchnienie do zrobienia ozdoby własnoręcznie.
Dobrego dnia-)
